Η Παλμεροκρατία

1931-1950

Η Παλμεροκρατία

 

1931-1950

 

Ο «άγιος» του Αγώνα

Ιάκωβος Πατάτσος

 Ιάκωβος Πατάτσος

Ο «άγιος»
του Αγώνα



Ιάκωβος Πατάτσος

ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΑΤΑΤΣΟΣ

Μέχρι να του περάσουν οι στρατιώτες τις χειροπέδες, πέφτουν πάνω του οι συγκρατούμενοι και τον φιλούν. Όλοι είναι συγκινημένοι. Κλαίνε. Εκείνος είναι γαλήνιος και ήρεμος.

-Γιατί κάνετε έτσι; Εγώ νιώθω χαρά, γιατί πηγαίνω κοντά στον Θεό. Από εκεί ψηλά θα σας βλέπω και θα προσεύχομαι για σας, για την Κύπρο, για την Ελλάδα μας. Μη φοβάστε! Οι Άγγλοι θα μας πάρουν το σώμα, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να μας σκοτώσουν την ψυχή!

Τα νιάτα
της Κύπρου


Μαρτυρίες από την Κύπρο

Γράμμα Πατάτσου

far fa-play-circle
Μάρκος Δράκος
Ο αγνός μαχητής
Μάρκος Δράκος

Ο αγνός μαχητής


Παρίδης Μιχαήλ

Μάρκος Δράκος


Πριν ξεκινήσουμε για την πρώτη μας ενέδρα, μας συγκέντρωσε ο Μάρκος στο κρησφύγετο. Κάναμε προσευχή. Ο Μάρκος μίλησε στην προσευχή και κλαίγαμε όλοι ακούγοντας τα λόγια του: «Θεέ μου, συγχώρα μας που σκοτώνουμε ανθρώπους. Είμαστε υπόχρεοι να το κάνουμε για την ελευθερία της πατρίδας μας». Αυτά τα λόγια είναι στα αυτιά μας μέχρι σήμερα.

Σημαιοφόροι
της πατρίδας


Σημαιοφόροι της πατρίδας


Όλοι στην αίθουσα εκδηλώσεων σηκώθηκαν, γονάτισαν και με δάκρυα στα μάτια υποκλίθηκαν στο μεγαλείο των παιδιών που πλέον δεν ήταν μαθητές, αλλά ήρωες.

Λευτεριά

Στίχοι

Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια που πάν στη λευτεριά.
Θ' αφήσω αδέλφια, συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα
μες στα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές. (2)

Ψάχνοντας για τη λευτεριά θα 'χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα 'ρθει το καλοκαίρι,
τη λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά. (2)

Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ, θα μπω σ' ένα παλάτι,
το ξέρω, θα 'ν' απάτη, δε θα 'ν' αληθινό. (2)

Μες στο παλάτι θα γυρνώ, ώσπου να βρω τον θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο θα κάθεται σ' αυτόν.
«Κόρη πανώρια», θα της πω, «άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, μονάχ' αυτό ζητώ». (2)

Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια που πάν στη λευτεριά.
Θ' αφήσω αδέλφια, συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα
μες στα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές. (2)

Ψάχνοντας για τη λευτεριά θα 'χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα 'ρθει το καλοκαίρι,
τη λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά. (2)

Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ, θα μπω σ' ένα παλάτι,
το ξέρω, θα 'ν' απάτη, δε θα 'ν' αληθινό. (2)

Μες στο παλάτι θα γυρνώ, ώσπου να βρω τον θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο θα κάθεται σ' αυτόν.
«Κόρη πανώρια», θα της πω, «άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, μονάχ' αυτό ζητώ». (2)

Αυτούς τους στίχους αφήνει ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης στην έδρα του καθηγητή, για να αποχαιρετήσει τους συμμαθητές του. Μετά, ανεβαίνει στο βουνό. Δεν μπορεί να ζει σκλαβωμένος στην πόλη του κι ας έχει εκεί το σπίτι, την οικογένεια, τους φίλους του. Παρά τον κρύο χειμώνα του βουνού, η καρδιά του ζεσταίνεται από το όνειρό του να βρει τη Λευτεριά, την πιο όμορφη βασίλισσα. Και θα τη βρει… στη θηλιά της αγχόνης. Με το τράβηγμα του δημίου η ψυχή του πετάει ελεύθερη στον ουρανό.

Image
Σιγουρέψου ότι έχεις συμπληρώσει τη φόρμα επικοινωνίας πριν πατήσεις "Αποστολή".

Σκοπός ιστοσελίδας

H ιστοσελίδα fotis-istoria.gr έχει σκοπό να γνωρίσουν οι νέες γενιές την ιστορία της πατρίδας μας και να εμπνευστούν από αυτή. Έχει μόνο επιμορφωτικό χαρακτήρα και δεν έχει ούτε κερδοσκοπικό ούτε διαφημιστικό σκοπό.

Πνευματικά δικαιώματα

Για τη δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας χρησιμοποιήθηκαν εικόνες από διάφορες διαθέσιμες πηγές. Διατηρούμε την αποκλειστικότητα μόνο των απολύτως δικών μας δημιουργημάτων (κείμενα-εκτέλεση τραγουδιών-δομή).