Μάχη της Κρήτης: 20-31 Μαΐου 1941
522938077{/vimeo}
Θυμόμαστε και ξαναζούμε μέσα από τα λόγια τους, στιγμές από τον πόλεμο του '40.
Κρητικός ηρωισμός
Η Ελληνίδα μάνα
«Αγαπημένοι μου...»
Λογαριάσατε λάθος με τον νου σας, εμπόροι·
δε μετριέται πατρίδα, λευτεριά με τον πήχυ!
Κι αν μικρός είν' ο τόπος, και το θέλει και μπόρει
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι.
Τούτ' η δίψα δε σβήνει, τούτ' η μάχη δεν παύει·
χίλια χρόνια αν περάσουν, δεν πεθαίνουμε σκλάβοι.
Όχι, εσάς δε σας θέλει τούτη η γη, δε σας ξέρει!
Όλα εδώ είναι δικά μας! Τι απ' το κάθε λιθάρι,
απ' το χώμα, απ' το δέντρο, το νερό και τ' αγέρι,
το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει.
Η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' το καθένα.
Όλα εδώ 'ναι δικά μας - μα για σας όλα ξένα!
Αψηλά τις καρδιές μας! Μες στης γης μας το χώμα
πιο βαθιά ριζωμένοι, κι ας μανίζουν οι ανέμοι.
Τούτο ακόμα τον χρόνο, τούτ' την άνοιξη ακόμα,
στον ορίζοντα πέρα τ' άγιο φως σ' ανασταίνει.
Αψηλά τις καρδιές μας κι αρχινά να ροδίζει!
Η αλυσίδα μας πήρε να βογγά και να τρίζει.
Τούτ' η δίψα δε σβήνει,...
Ο Μουσολίνι και όλοι οι αντίπαλοι υπολόγιζαν την Ελλάδα σαν μια μικρή χώρα, που δεν θα προβάλει αντίσταση. Αλλά δεν μετριέται η λευτεριά ενός ανθρώπου, ενός έθνους. Τι κι αν είναι μικρό; Η αγάπη για την ελευθερία γεμίζει τις ψυχές με περισσό θάρρος και θέληση. Δεν θα αφήσουν να περάσουν οι εχθροί μέσα στο σπίτι τους, στη γη τους, στη χώρα τους. Για όλα αυτά πολεμάνε και δεν υποχωρούν. Ρίζες βγάλανε για να μην κάνουν πίσω. Η ψυχή τους πήρε μια πνοή από το καθετί που υπερασπίζονται κι έτσι έγιναν ατρόμητοι. Η δίψα της ψυχής δεν σταματά μέχρι να έρθει η αγαπημένη ελευθερία. Τέτοιες καρδιές δεν σκλαβώθηκαν, δεν σκλαβώνονται και δεν θα σκλαβωθούν!
Ο Μουσολίνι και όλοι οι αντίπαλοι υπολόγιζαν την Ελλάδα σαν μια μικρή χώρα, που δεν θα προβάλει αντίσταση. Αλλά δεν μετριέται η λευτεριά ενός ανθρώπου, ενός έθνους. Τι κι αν είναι μικρό; Η αγάπη για την ελευθερία γεμίζει τις ψυχές με περισσό θάρρος και θέληση. Δεν θα αφήσουν να περάσουν οι εχθροί μέσα στο σπίτι τους, στη γη τους, στη χώρα τους. Για όλα αυτά πολεμάνε και δεν υποχωρούν. Ρίζες βγάλανε για να μην κάνουν πίσω. Η ψυχή τους πήρε μια πνοή από το καθετί που υπερασπίζονται κι έτσι έγιναν ατρόμητοι. Η δίψα της ψυχής δεν σταματά μέχρι να έρθει η αγαπημένη ελευθερία. Τέτοιες καρδιές δεν σκλαβώθηκαν, δεν σκλαβώνονται και δεν θα σκλαβωθούν!
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τά νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.
Ἀλλ' ὡς ἔχουσα τό κράτος ἀπροσμάχητον,
ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.
Η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' το καθένα.
Όλα εδώ 'ναι δικά μας - μα για σας όλα ξένα!
Αψηλά τις καρδιές μας! Μες στης γης μας το χώμα
πιο βαθιά ριζωμένοι, κι ας μανίζουν οι ανέμοι.
Τούτο ακόμα τον χρόνο, τούτ' την άνοιξη ακόμα,
στον ορίζοντα πέρα τ' άγιο φως σ' ανασταίνει.
Αψηλά τις καρδιές μας κι αρχινά να ροδίζει!
Η αλυσίδα μας πήρε να βογγά και να τρίζει.
Τούτ' η δίψα δε σβήνει,...
Τῆς σκέπης σου Παρθένε, ἀνυμνοῦμεν τάς χάριτας, ἥν ὡς φωτοφόρον νεφέλην, ἐφαπλοῖς ὑπέρ ἔννοιαν, καί σκέπεις τόν λαόν σου νοερῶς, ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς. Σέ γάρ σκέπην καί προστάτιν καί βοηθόν, κεκτήμεθα βοῶντες σοι. Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ σου, δόξα τῇ πρός ἡμᾶς σου, προμηθείᾳ Ἄχραντε.
Η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' το καθένα.
Όλα εδώ 'ναι δικά μας - μα για σας όλα ξένα!
Αψηλά τις καρδιές μας! Μες στης γης μας το χώμα
πιο βαθιά ριζωμένοι, κι ας μανίζουν οι ανέμοι.
Τούτο ακόμα τον χρόνο, τούτ' την άνοιξη ακόμα,
στον ορίζοντα πέρα τ' άγιο φως σ' ανασταίνει.
Αψηλά τις καρδιές μας κι αρχινά να ροδίζει!
Η αλυσίδα μας πήρε να βογγά και να τρίζει.
Τούτ' η δίψα δε σβήνει,...
Ο Μουσολίνι βρίσκεται πεσμένος στο χώμα, χτυπημένος και τα ρούχα του είναι σκισμένα. Ο Έλληνας τσολιάς στέκεται μπροστά του άθικτος με τα χέρια στη μέση, καθώς τον έχει νικήσει. Τότε ο Ιταλός δικτάτορας στρέφεται στον σύμμαχό του Χίτλερ. Ομολογεί ότι αρχικά η Ιταλία ξεκίνησε τον πόλεμο και τον παρακαλεί τώρα να παρέμβει. Του ζητάει η Γερμανία να νικήσει την Ελλάδα κι έτσι μετά αυτός να περηφανεύεται ότι η Ιταλία κέρδισε. Και όντως έτσι συνέβη...
Η Ελλάδα, μετά από περίπου 7 μήνες που νικούσε την Ιταλία, δέχτηκε και την επίθεση των Γερμανών. Τελικά, με δύο πάνοπλους αντιπάλους και με τις δυνάμεις τις διασπασμένες χάνει τον πόλεμο. Μετά η Ιταλία, η Γερμανία και η Βουλγαρία κατέχουν την Ελλάδα και τη μοιράζουν μεταξύ τους. Όμως οι ‘Ελληνες ακόμα και υπό κατοχή θα αντισταθούν.
- Μουσολίνι: Ξέρω, εγώ άρχισα. Μπορείς όμως να τον σταματήσεις εσύ και να κάνεις να φαίνεται σαν να τον νίκησα εγώ;
Ο Μουσολίνι βρίσκεται πεσμένος στο χώμα, χτυπημένος και τα ρούχα του είναι σκισμένα. Ο Έλληνας τσολιάς στέκεται μπροστά του άθικτος με τα χέρια στη μέση, καθώς τον έχει νικήσει. Τότε ο Ιταλός δικτάτορας στρέφεται στον σύμμαχό του Χίτλερ. Ομολογεί ότι αρχικά η Ιταλία ξεκίνησε τον πόλεμο και τον παρακαλεί τώρα να παρέμβει. Του ζητάει η Γερμανία να νικήσει την Ελλάδα κι έτσι μετά αυτός να περηφανεύεται ότι η Ιταλία κέρδισε. Και όντως έτσι συνέβη. Η Ελλάδα, μετά από περίπου 7 μήνες που νικούσε την Ιταλία, δέχτηκε και την επίθεση των Γερμανών. Τελικά, με δύο πάνοπλους αντιπάλους και με τις δυνάμεις τις διασπασμένες χάνει τον πόλεμο. Μετά η Ιταλία, η Γερμανία και η Βουλγαρία κατέχουν την Ελλάδα και τη μοιράζουν μεταξύ τους. Όμως οι ‘Ελληνες ακόμα και υπό κατοχή θα αντισταθούν.