Η άνθηση και η υποδούλωση
Βυζάντιο-Τουρκοκρατία
330 μ.Χ. - 1908 μ.Χ.
Η άνθησηκαι η υποδούλωση
Στη Νέα Πατρίδα
Στη Νέα Πατρίδα
Ήρθαμε στην Ελλάδα πεινασμένοι, διψασμένοι. Τα παιδιά πέθαιναν στα χέρια μας από την πείνα.
...Υπολογίζεται ότι ήρθαν περίπου 1.222.000 άνθρωποι.
Φέραμε
τον θησαυρό μας
Φέραμε τον θησαυρό μας
O τόπος έγινε όμορφος. Όλος ο τόπος εκείνος ο άγριος, ο ακατοίκητος πρασίνισε! Έγινε ένας παράδεισος! Χτίζουν σπίτια. Ανοίγουν μαγαζιά.
Ένα νέο χωριό φτιάχτηκε, η "Νέα Καρβάλη"
Άγιος Προκόπιος
Επίσκοπος Ικονίου
Άγιος Προκόπιος
Επίσκοπος Ικονίου
Οι στρατιώτες που τον συνοδεύουν έχουν εντολή να τον βασανίζουν για να του ρίξουν το ηθικό. Από τα τουρκικά χωριά που περνά τον χτυπούν, τον φτύνουν, του ξεσκίζουν τα ράσα. Υποφέρει αλλά συνεχίζει.
Είναι 60 ετών πλέον και περπατώντας ρακένδυτος μέσα στο βαρύ χειμώνα, καταφέρνει και φτάνει στο Ερζερούμ.
Κρυπτοχριστιανοί
Η κόρη του ιερέα
Η κόρη του ιερέα
Κρυπτοχριστιανοί
Βαίνω προς τον Ουράνιο Πατέρα
Επιστολές
Βαίνω προς τον Ουράνιο Πατέρα
Επιστολές
Τα Ευζωνάκια
Στίχοι
Στήν Ἁγιά Σοφιά ἀγνάντια
βλέπω τά εὐζωνάκια. (2)
Μές στούς ἥλιους μαυρισμένα,
τά εὐζωνάκια τά καημένα
κλέφτικο χορό χορεύουν
καί τ’ ἀντίπερα ἀγναντεύουν.
Κι ἀγναντεύοντας τήν Πόλη
τραγουδοῦν καί λένε: (2)
«Πάλι θά γενοῦν δικά μας,
νά ἡ μεγάλη ἐκκλησιά μας.
Τοῦτ’ εἶν’ οἱ χρυσοί της θόλοι.
Ἄχ! κατακαημένη Πόλη».
Στήν κυρά τή Δέσποινά μας
πές νά μή λυπᾶται, (2)
στίς εἰκόνες νά μήν κλαῖνε,
τά εὐζωνάκια μας τό λένε, (2)
στίς εἰκόνες νά μήν κλαῖνε.
Κι ὁ παπάς πού εἶναι κλεισμένος
μέσα στ’ Ἅγιο Βῆμα, (2)
τά εὐζωνάκια δέ θ’ ἀργήσει
νά ’βγει νά τά κοινωνήσει.
Καί σέ λίγο βγαίνουν τ’ Ἅγια
μέσα σέ μυρτιές καί βάγια. (3)
Στήν Ἁγιά Σοφιά ἀγνάντια
βλέπω τά εὐζωνάκια. (2)
Μές στούς ἥλιους μαυρισμένα,
τά εὐζωνάκια τά καημένα
κλέφτικο χορό χορεύουν
καί τ’ ἀντίπερα ἀγναντεύουν.
Κι ἀγναντεύοντας τήν Πόλη
τραγουδοῦν καί λένε: (2)
«Πάλι θά γενοῦν δικά μας,
νά ἡ μεγάλη ἐκκλησιά μας.
Τοῦτ’ εἶν’ οἱ χρυσοί της θόλοι.
Ἄχ! κατακαημένη Πόλη».
Στήν κυρά τή Δέσποινά μας
πές νά μή λυπᾶται, (2)
στίς εἰκόνες νά μήν κλαῖνε,
τά εὐζωνάκια μας τό λένε, (2)
στίς εἰκόνες νά μήν κλαῖνε.
Κι ὁ παπάς πού εἶναι κλεισμένος
μέσα στ’ Ἅγιο Βῆμα, (2)
τά εὐζωνάκια δέ θ’ ἀργήσει
νά ’βγει νά τά κοινωνήσει.
Καί σέ λίγο βγαίνουν τ’ Ἅγια
μέσα σέ μυρτιές καί βάγια. (3)
Οι Εύζωνες ήταν ένα επίλεκτο στρατιωτικό σώμα, το οποίο αποτελούνταν από τους γενναιότερους αλλά και πιο ενάρετους στρατιώτες. Ξεχώρισαν για τις επιτυχίες τους σε πολλούς αγώνες της πατρίδας, όπως και στη Μικρασιατική εκστρατεία. Σε αυτό το τραγούδι, τα ευζωνάκια ή, όπως τους λέμε σήμερα, οι τσιολιάδες τραγουδάνε και ονειρεύονται να γυρίσουν στον τόπο που ήταν κάποτε ελληνικός και στην Αγιά-Σοφιά που είναι το στολίδι της Ορθοδοξίας.
Σκοπός ιστοσελίδας
Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή, η ιστοσελίδα fotis-istoria.gr έχει σκοπό να γνωρίσουν οι νέες γενιές την ιστορία της πατρίδας μας και να εμπνευστούν από αυτή. Έχει μονάχα επιμορφωτικό χαρακτήρα και δεν έχει ούτε κερδοσκοπικό ούτε διαφημιστικό σκοπό.
Πνευματικά δικαιώματα
Για τη δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας χρησιμοποιήθηκαν εικόνες από διάφορες διαθέσιμες πηγές. Διατηρούμε την αποκλειστικότητα μόνο των απολύτως δικών μας δημιουργημάτων (κείμενα-εκτέλεση τραγουδιών-δομή).