Γνωστή είναι η φράση «όποιον πάρει ο Χάρος» που χρησιμοποιείται ως ένδειξη αδιαφορίας για τυχόν συνέπειες που μπορεί να προκύψουν από τις πράξεις μας.

Φαίνεται να έχει προέλθει από την εποχή των Αρματολών του 1821, και ήταν ένα επικίνδυνο παιχνίδι που έπαιζαν και είχε στοιχίσει τη ζωή πολλών παλικαριών.

Έπαιρναν μια κουμπούρα γεμάτη, σήκωναν τη σκανδάλη της, την ακουμπούσαν όρθια πάνω σε μια πέτρα ίσια κι ένας από όλους, με μια σειρά ορισμένη, τη στριφογυρνούσε με το δεξί του χέρι, όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Ενόσω η κουμπούρα περιστρεφόταν, τα κλεφτόπουλα, καθισμένα ολόγυρα, τραγουδούσαν. Τέλος, η κουμπούρα έπεφτε πάνω στην πέτρα κι έπαιρνε φωτιά.

Όταν δεν έπιανε φωτιά, την έπαιρνε ο διπλανός κι άρχιζε με τη σειρά του να τη στριφογυρίζει μέχρι αποτελέσματος. Η σφαίρα συνήθως έπαιρνε κάποιον από όλους. Όταν όμως δε χτυπούσε κανέναν, έλεγαν ότι αυτό ήταν το θέλημα της μοίρας. Το κλέφτικο αυτό παιχνίδι το απαγόρευσε ο Κολοκοτρώνης με αυστηρές διαταγές.

«Δεν με νοιάζει για τα τομάρια σας», τους έλεγε, «αλλά για το μπαρούτι που χάνεται άδικα!» Κι ύστερα συμπλήρωνε: «Μονάχα εσάς συλλογιέμαι, παλικάρια μου! Δοξασμένος είναι ο θάνατος πάνω στη μάχη, όχι όμως και στα καλά καθούμενα!»

Το παιχνίδι αυτό χαρακτηριζόταν με τη φράση «όποιον πάρει ο Χάρος» που έμεινε ως τα χρόνια μας.

Σκοπός ιστοσελίδας

Με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, η ιστοσελίδα epanastasi1821.online έχει σκοπό να γνωρίσουν οι νέες γενιές την ιστορία της πατρίδας μας και να εμπνευστούν από αυτή. Έχει μονάχα επιμορφωτικό χαρακτήρα και δεν έχει ούτε κερδοσκοπικό ούτε διαφημιστικό σκοπό.

Πνευματικά δικαιώματα

Για τη δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας χρησιμοποιήθηκαν εικόνες από διάφορες διαθέσιμες πηγές.

Διατηρούμε την αποκλειστικότητα μόνο των απολύτως δικών μας δημιουργημάτων (κείμενα-εκτέλεση τραγουδιών-δομή).