Λίγο πριν τον μεγάλο διωγμό

Νεότουρκοι - Βαλκανικοί πόλεμοι

1908 μ.Χ. - 1913 μ.Χ.

Λίγο πριν
τον μεγάλο διωγμό

Αετοί των βουνών
του Πόντου

Αετοί των βουνών του Πόντου

Ο Τοπάλ Οσμάν ερήμαζε τα χωριά για αυτό βγήκαμε στα βουνά...

Στον δρόμο τους σκοτώνανε, τους ληστεύαν. Αναγκάστηκαν σήμερα δύο, αύριο πέντε, πήγανε στα βουνά... Τι να κάνουνε για να ζήσουν;

Το καλό που σου θέλω να μην πας εκεί. Αυτοί είναι λιοντάρια. Όλο το στρατιωτικό σώμα σου θα το διαλύσουν.

Άγιος Ιωάννης

ο Ρώσσος

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος
Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος

Άγιος Ιωάννης

ο Ρώσσος

Ο Μητροπολίτης της Χαλκίδας Γρηγόριος προχωρά μπροστά από τους επισήμους στην προκυμαία. Εξαπτέρυγα και λάβαρα προπορεύονται μαζί του. Το λιμάνι γεμάτο κόσμο. Ο Μητροπολίτης στις σκάλες του καραβιού γονατιστός υποδέχεται με μεγάλη συγκίνηση ένα άγιο λείψανο. Οι καμπάνες των Εκκλησιών χτυπούν χαρούμενες για τον ερχομό του αγίου στον τόπο τους.

Άγιος Αμβρόσιος

Άγιος Αμβρόσιος

Μητροπολίτης Μοσχονησίων

Άγιος Αμβρόσιος

Άγιος Αμβρόσιος

Μητροπολίτης Μοσχονησίων

Δεν θα φύγω... Αφού δεν μπορούν εκείνοι να σωθούν, θα πάω μαζί τους. Θα πάμε όλοι αντάμα στον αγαπημένο μας Χριστό.

Κρυπτοχριστιανοί

far fa-play-circle

Μητέρα, είμαι ο γιος σου...

Μητέρα, είμαι ο γιος σου...

Κρυπτοχριστιανοί

far fa-play-circle

Όσο ζείτε να με μνημονεύετε...

Επιστολές

far fa-play-circle

Όσο ζείτε να με μνημονεύετε...

Επιστολές

far fa-play-circle

Για τη Μικρασία

Στίχοι

Ἀφήνω τή σκέψη μου νά ταξιδέψει
στήν ἄλλη πλευρά τοῦ Αἰγαίου
καί στή Μικρασία νά ἀνασκαλέψει
τή μνήμη ἑνός κάλλους ἀρχαίου.

Περνᾶ ἀπό τήν Ἔφεσο, ἀπ’ τήν Ἰωνία
κι ἐκεῖ ἕνα δάκρυ ἀφήνει,
μέ πόνο θυμᾶται τήν τόση μανία
πού βίωσε Αὔγουστο ἡ Σμύρνη.

Καί μές στῆς Σεβάστειας τή λίμνη κοιτάζει
τό λίκνο ἁγίων ὀνείρων,
ἐκεῖ ἡ θυσία αἰώνια δοξάζει
τήν πίστη Σαράντα Μαρτύρων.

Περνᾶ ἀπ’ τήν Καισάρεια τοῦ Βασιλείου,
τό καύχημα τοῦ παρελθόντος,
πηγαίνει στά βόρεια κι ἡ ρότα ἑνός πλοίου
τή βγάζει ἐκεῖ πού εἶν’ ὁ Πόντος.

Ἡ μνήμη γι’ αὐτές τίς χαμένες πατρίδες,
Θεέ, τήν ψυχή συγκλονίζει,
μέ θεία λαχτάρα κρυμμένες ἐλπίδες
ὁ νόστος στ’ αὐτί ψιθυρίζει.

Βοήθα, Θεέ μου, ὁ ἀχός τῆς καμπάνας
πού τώρα τήν ἔχουν φιμώσει
καί πάλι νά ἠχήσει κι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη
στά χώματα αὐτά νά ριζώσει.

Ἀφήνω τή σκέψη μου νά ταξιδέψει
στήν ἄλλη πλευρά τοῦ Αἰγαίου
καί στή Μικρασία νά ἀνασκαλέψει
τή μνήμη ἑνός κάλλους ἀρχαίου.

Περνᾶ ἀπό τήν Ἔφεσο, ἀπ’ τήν Ἰωνία
κι ἐκεῖ ἕνα δάκρυ ἀφήνει,
μέ πόνο θυμᾶται τήν τόση μανία
πού βίωσε Αὔγουστο ἡ Σμύρνη.

Καί μές στῆς Σεβάστειας τή λίμνη κοιτάζει
τό λίκνο ἁγίων ὀνείρων,
ἐκεῖ ἡ θυσία αἰώνια δοξάζει
τήν πίστη Σαράντα Μαρτύρων.

Περνᾶ ἀπ’ τήν Καισάρεια τοῦ Βασιλείου,
τό καύχημα τοῦ παρελθόντος,
πηγαίνει στά βόρεια κι ἡ ρότα ἑνός πλοίου
τή βγάζει ἐκεῖ πού εἶν’ ὁ Πόντος.

Ἡ μνήμη γι’ αὐτές τίς χαμένες πατρίδες,
Θεέ, τήν ψυχή συγκλονίζει,
μέ θεία λαχτάρα κρυμμένες ἐλπίδες
ὁ νόστος στ’ αὐτί ψιθυρίζει.

Βοήθα, Θεέ μου, ὁ ἀχός τῆς καμπάνας
πού τώρα τήν ἔχουν φιμώσει
καί πάλι νά ἠχήσει κι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη
στά χώματα αὐτά νά ριζώσει.

Η σκέψη μάς ταξιδεύει στα μέρη της Μικράς Ασίας. Θυμάται με πόνο την καταστροφή του 1922, αλλά πηγαίνει και πιο παλιά. Ταξιδεύει στη ρωμαϊκή εποχή, όπου οι άγιοι 40 Μάρτυρες, επειδή δεν αρνήθηκαν την πίστη τους στον Χριστό, υπέφεραν στην παγωμένη λίμνη της Σεβάστειας. Και στα βυζαντινά χρόνια, όπου στην Καισάρεια έζησε ο Μέγας Βασίλειος, ένας από τους Τρεις Ιεράρχες. Και είναι όλα αυτά και άλλα πολλά που έρχονται στη σκέψη και τη γεμίζουν νοσταλγία για εκείνα τα μέρη. Ας δώσει ο Θεός σ’ αυτά τα χώματα που πέρασαν τόσες δυσκολίες να ηχήσει ξανά η ειρηνική καμπάνα της χριστιανικής πίστης.

Image
Σιγουρέψου ότι έχεις συμπληρώσει τη φόρμα επικοινωνίας πριν πατήσεις "Αποστολή".

Σκοπός ιστοσελίδας

Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή, η ιστοσελίδα fotis-istoria.gr έχει σκοπό να γνωρίσουν οι νέες γενιές την ιστορία της πατρίδας μας και να εμπνευστούν από αυτή. Έχει μονάχα επιμορφωτικό χαρακτήρα και δεν έχει ούτε κερδοσκοπικό ούτε διαφημιστικό σκοπό.

Πνευματικά δικαιώματα

Για τη δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας χρησιμοποιήθηκαν εικόνες από διάφορες διαθέσιμες πηγές. Διατηρούμε την αποκλειστικότητα μόνο των απολύτως δικών μας δημιουργημάτων (κείμενα-εκτέλεση τραγουδιών-δομή).